Nadmiar

Chodzą moje myśli po lesie, na spacer, jeżdżą samochodem, mam ich cały milion. Atakują moją głowę jak deszcz meteorytów. I jedna świeci jaśniej, jakoś trafia do środka, drga, znajduje potwierdzenie w przypadkowych zdarzeniach, zasłyszanych informacjach, przelotnych olśnieniach.
Rzeczy rzeczy rzeczy. Ich natłok. Zabieranie przestrzeni, rosnące z ich powodu ograniczenia - ta nieświadomie wypływająca zdolność do gromadzenia, zbierania, szukania, obwieszania, ustawiania i porzucania. Moje bycie w świecie gratów. Nic nieznaczących fantów - kawałki materii oplecione bluszczem skojarzeń, sentymentów, gustu lub kiczu.
Tym jednym meteorytem z całego deszczu, który mnie pacnął, jest wymyślona nie przeze mnie idea 100 Things Challenge - wpadł na nią niejaki David Michael Bruno. Wg niego posiadanie mniej niż 100 rzeczy owocuje ogromną liczbą udogodnień takich jak zwiększona mobilność, przejrzystość, czystość, poczucie wolności i swobody.

I to jest woda na mój młyn! Tak właśnie, moja świetlana droga, po której spokojnie, krok po kroku pójdę - pomyślałam, po czym przy ostatniej wizycie w mieście, z głową przewianą wiatrem przemian, ruszyłam spokojnie do lumpu, by kupić setną parę spodni.

Niniejszym ogłaszam przetarg nieograniczony na rzeczy z Manowców. Sale wystawowe mieszczą się w budynku mieszkalnym, oraz - raz, dwa trzy, cztery - dobra, nie liczę - pomieszczeń gospodarczych. Jeśli potrzebujesz wiklinowej półeczki czy worka butów w rozmiarach przeróżnych,poniemieckich butelek, mebli i wszelkich sprzętów, to sobie je weź. W innym przypadku pojadą na śmietnik.