Leniwy poniedziałek

Szczęśliwie nastał nam poniedziałek. Hasło "odpocznę w pracy" nabiera lub przywraca swoje znaczenie. Bo nigdy nie przestaniesz być wariatem, skoro raz już się nim urodziłeś. Z genami nie wygrasz. Jeździmy z K. na szkolenie do zamku - poruszane na nim zagadnienia powodują wypadanie wosku z najgłębszych zakamarków ucha środkowego wskutek nagłego wydalania pary. Wzory na obliczanie współczynników przenikania ciepła pionowej ściany, czy typ mostka cieplnego są dla ciebie zupełnie niezrozumiałe - dla mnie też. Robię wszystko, by pojąć, nie działać bezmyślnie podstawiając do wzoru - zgodnie z zaleceniem. Para buch. Wieczorem T. ma urodziny, spotykamy się zatem w gronie znanych lub/i nieznanych osób. Wpadamy w pomarańczowych szatach, z koralikami gdzie się da, bębnami i jakimś szarpanym instrumentem z afrykańskiego żółwia, śpiewając głośno Hare Krishna. Część wie doskonale, że to kolejna farsa w naszym wydaniu, u niektórych z radością widzę popłoch w oczach i szepty wylatujące z zasłoniętych dłonią ust. Tak się bawimy przed czterdziestką. Ci przed trzydziestką siedzą wokół stołu jak za karę i nie mogą się przebić przez skorupkę własnego jajka, choć pewnie by chcieli, choć pewnie nóżka chodzi pod stołem. Alleluja i do przodu, kolejny dzień szkolenia przynosi całkowitą klęskę, uszy całkowicie odetkane przyjemnie infiltrują powietrze. Tymczasem poniedziałkowe sprawy w pracy nabierają zupełnie innego wyrazu, wszystko tu rozumiem, ogarniam i nawet znajduję czas na Stromp. Szczerze polecam i Lubię to.