krakremija

Ani się tego nie da opisać, ani opowiedzieć w trzech słowach. Marcowanie przebiega mocną sinusoidą. Jednego dnia jestem księżniczką, by następnego z impetem wpaść w kierat. Wieści dochodzące ze świata są tak samo pogmatwane - temu się urodziło, temu umarło.
Przepływam przez rzekę, spływa kra i czasem zahacza o mnie gwałtownie. Uparcie się rozpycham, dopóki głowa na wierzchu, nie utonę. Skupiona na celu, spokojnie rozgarniam lodowatą wodę. Mam siłę.
Co powiesz na to, że w niedalekim pałacu Hindus uczy mnie kundalini? Jakby nigdy nic, podają mi masala chai a świeżo poznana harfistka opowiada o panchakarmie?
Dzieje się za mocno, by w zwykłym, codziennym ześwirowaniu nie dostrzec, z jaką niesamowitą energią bulgoce pod lodem życie.

2 łyżki czarnej herbaty
5 łyżeczek cukru lub miodu (jak ktoś lubi słodycze)
1/2 łyżeczki cynamonu
1 łyżeczka mielonego imbiru
1/2 łyżeczki startej gałki muszkatołowej
3-4 goździki
1/2 łyżeczki kardamonu
1 szczypta pieprzu
200 ml mleka

1. Do rondelka wlewamy kubek (ok. 200 ml) wody. Wsypujemy cukier (mówiłam...), przyprawy i herbatę. Doprowadzamy do wrzenia i gotujemy 2 minuty na małym ogniu.
2. Do herbaty wlewamy mleko i ponownie zagotowujemy. Napój przecedzamy przez sito i wlewamy do kubków. Od razu podajemy.