Łestern

Jak tu wrócić, po amerykańsku? Zdecydowanie rola kowboja mi się przejadła, przede wszystkim przed siódmą w radiowych reklamach, że wszystko rajt, glamur,o-kej, łonderful. Niby po amerykańsku nie chcę, a jednak muszę :) to pokazać mojemu bratu. Ten całotygodniowy plac zabaw, dla tych, co lubią ostro poszaleć. Odtąd, czerwony pył kortów tenisowych * gdybym grała, kojarzyć mi się będzie z jednym, z łesternem budowlanym w domu. I czerwone twarze goniące tatanka, będą zawsze przyprószonymi ceglanym pyłem budowniczymi. Skradającymi się na kolanach tropicielami... starej cegły, czy odpowiedniej dziury z piaskiem do pozyskania.

Po łowach, gdy adrenalina już opadła, spłukana deszczem ze szlaufa czerwonej rzeki, wyłoniło się to coś, co dało poczucie osobiste, mówiąc barejowo, poczucie osobiste że się dało. Że się dało zrealizować pomysł. Wiadomo, że były: można było niżej, albo szerzej, albo z wypełnieniem ze sznura konopnego, którego nie mam. Kiedyś go znajdę. Tak czy siak beton przestał pylić, główna ulica w miasteczku zrobiona.