Wiesiek idzie

Piękny, pomarańczowy poranek mnie rano zastał. Zaspana, w piżamie i kapciach, ale z aparatem na szyi. Maszeruję pod górkę z Bojsą do ubikacji. Ona przysiad i ja przysiad, każda zadowolona. Niby niczego mi nie trzeba, niby wszystko mam, a łeb pęka w szwach, tęsknoty szyją ściegi poplątane. Ile razy mam ci powtarzać, żebyś szyła na miarę, tylko na ten dzień, który jest, na tą chwilę, która trwa? Będziesz kroić bezkres?
Przypomina mi się wariacki powrót z koncertu rzeszowskiego, z przerwą na zatłoczony Kraków.
Osoby:
1-2. Matka sałatka z synem potworem,
3. Woman in black - resocjalizantka młodzieży uzależnionej,
4. Artysta teatru ulicznego,
5-6. Para niezdara, z plakietką na czapce Nowina 5 (toż to mój sąsiad Jurko!)
7. Pani w pretęsjach - była tenisistka objazdowa, obecnie trenerka.
Wychodzimy co i rusz na korytarz, machnąć w płuco dawkę nikotyny niedozwolonej w PKP, w przejściu między wagonami. Resocjalizantka jest piękna, ma w sobie taki czad życiowy, że lokomotywa przy niej to pikuś. Teatralny wrażliwiec ma w oczach dowcip, a ja chłonę i się odgminiam. Skondensowani jak mleko w puszce wypuszczamy soki sympatii.
I tak. 8 września na Wrocławskim Placu Gołębim (Rynek) ma się odbyć spektakl teatru w którym gra nasz aktor. Zapamiętuję datę. Dzisiaj szukam i rzeczywiście takie wydarzenie odnajduję.

http://teatrkto.pl/pl/w-podrozy/wroclaw,46.html

A jeszcze ciekawsze jest to, że książkę "Miasto Ślepców" opowiedziała mi do poduszki koleżanka na szkoleniu.Jeden przekaz. Jutro będzie drugi, a sama książka? E, chyba nie przeczytam w takim razie:)