Zimowo

Kapie sobie za szybką. Jestem już myślami w Manowcach, czuję dotyk mokrej klamki w drzwiach. Myślę nieskładnie. Czuję się jak jaszczurka włożona do słoika. Z góry patrzą na mnie czarne, błyszczące oczy chłopca.
Albo nie.
Pasę się w burym polu otoczona pozornym bezpieczeństwem szarej niskopiennej chmury.
W rzeczywistości trzeba mi się obudzić i sprawdzić, jak to jest być.