Łestern o zbóju i gnoju

Było sobie małżeństwo i maleństwo. Pośród lasu, w głębokiej ciszy żyli, zajmowali się życiem. Zawodowo.
Mieli pięć psów i siedem kotów, w tym pięć koni.
Okolica była malownicza.
I żyliby sobie spokojnie nadal, gdyby nie fakt wyjścia do ogródka po rzodkiewkę.

Wieczór to był, ser już w misce rozrobiony śmietaną czekał.

Wraca Ci mąż do domu, rzodkiewkę wyrwaną, świeżą niesie, patrzy, a tu spod lasu rozjuszony jeep wyjeżdża! Masakruje taśmy ogrodzenia, popod stajnią bruździ!

Podchodzi więc do jeepa i grzecznie jeszcze pyta, czy w czymś aby nie pomóc. Czy to ładnie tak aby.

Na to fakofem po oczach dostaje i epitetem. Ale żeby na tym się skończyło! Figo fago wyskakuje w spodniach moro i myśliwską strzelbą grozi! I w pierś wypiętą mierzy...

Oooo, toś przegiął bratku z tą butą.

Uruchomiwszy macki kontaktów już rano pan morowy miał odwiedziny prężnie działających służb. Płakał morowy pan i w pierś się bił sobaczą. Że on wszystko. Że on nigdy. Że on...bardzo tego żałuje, gdyż to potworne było, a nie wie, co za bies go w mocy miał. I takie tam.

Poszkodowany po głowie się podrapał. Fajeczkę zapalił i na pomysł pewien wpadł.
Zaprosi on morowego chłopca, co go czart wieczorem w posiadanie wziął z butelki i rozprawi się z nim należycie.

- Widzisz za stodołą tą wielką gnoju kupę? Weźmiesz taczkę i tą taczką tą kupę przewieziesz TAM. Oprócz tego dasz na dom dziecka darowiznę niemałą, a jak już to wszystko zrobisz, aby dopełnić przeprosiny z panem redaktorem sobie o zajściu porozmawiasz.

A teraz - do dzieła.

I tak zbój do gnoju trafił, aby resocjalizację pełną odbyć.

Tako rzecze mądrość ludu, że bez kary ni mo cudu.