Sielsko anielsko i psiejsko czarodziejsko mogłoby być, gdyby. Zabawa kłębkiem nerwów i tablety stały się dniem powszednim, bo...praca mnie wysysa jak mszyca. I niby się człekowi wydaje, że "znowu sukces",a tu życzliwa dotąd osoba nie powstrzyma się od przywalenia z półobrotu, niczym Chuck. Biadolić mi się chce, pójść w pole mi się chce, haczką hakać dzień cały i gadać z innymi babami o wackach. O. Bezpretensjonalnie zarżeć mi się chce i dupę światu obrobić.
Siedzę w foteliku rozkładanym, nóżką bujam i podziwiam swój mikroświat, który mnie po szyjce głaska razem z nikotyną.
Na szczęście nadchodzi weekend, podczas którego zajmę się intensywną kuracją wyturlania z siebie tej kulki, co to ją trzymam pomiędzy mostkiem a pępkiem.
W poniedziałek wszystko będzie zupeeełnie inaczej wyglądało.
Zobaczycie.